محتوای این اثر با حال و هوای ایام اربعین و روزهای پایانی ماه صفر- که در لسان رهبر معظّم انقلاب اسلامی بهعنوان روزهای زینب کبری(س) نامیده شده، همخوانی دارد.بخشی از بیانات حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای ، در این کتاب مرتبط با ویژگیهای شخصیّتی حضرت زینب(س) و فلسفه اقدامات آن حضرت در دوران حیات و بخصوص پس از نهضت عاشورای حسینی است:
زینب(س) می داند اگر برادرش حسینبنعلی(ع) را از میان این جمع بردارند، دیگر کسی نیست شایستهی رهبری و سرپرستی و ادارهی این جامعه باشد؛ جمعی که یک سرنوشت بسیار تلخ و دشوار و پیچیدهای در انتظار آن است. درعینحال دل به دریا میزند و نه مثل یک زن برجسته، که مثل...
یک مرد سرآمد با ظرفیّت علوی، مثل امیرالمؤمنین(ع)، مثل پیغمبر(ص) مثل خود امام حسین(ع) در این حد ظرفیّت نشان میدهد و وارد این میدان بسیار پیچیده و دشوار میشود. بعد در تمام مراحل، نقش یک حکیمِ شجاعِ قدرتمندِ پرجذبهی قاطع را تا آخر ایفاء میکند؛ گویی برنامهای در ذهنش از پیش طراحی کرده و قدمبهقدم طبق این برنامه حرکت میکند؛ با حوادث، غافلگیرانه مواجه نمیشود. گویی از پیش، همهی حوادث را پیشبینی کرده، دیده، برنامهریزی کرده، می دانسته و برای هر حادثهای پاسخش را و عمل مناسبش را در دست داشته و طبق آن هم عمل می کرده است.عظمت زینب(س) فقط صبر او نیست؛ عظمت زینب(س) در جمعشدن تمام خصوصیّات برجستهی یک انسان بزرگ و شخصیّتهای عظیم تاریخ در این زن است که در این چند روز از روزهای آخر دههی محرّم تا برگشتن به مدینه که بار را تحویل داد و مسئولیت او تمام شد -در این یکی دو ماه- عظیمترین حوادث را با بهترین و حکیمانهترین وجهی اداره کرده است؛ او یک انسان ممتاز است. شما بین رهبران عالم، بین این شخصیّتهای بزرگ تاریخ، بین زنان بزرگ تاریخ، چه کسی را پیدا میکنید که اینقدر عظمت از خود نشان داده باشد؟
حضرت زینب(س)؛ الگوی زنان و بنیانگذار بنای حفظ حوادث با ادبیات و هنر
زن الگو می خواهد. اگر الگوی او زینب و فاطمهی زهرا(س) باشند، کارش عبارت است از فهم درست، هوشیاری در درک موقعیّتها و انتخاب بهترین کارها، ولو با فداکاری و ایستادن پای همهچیز برای انجام تکلیف بزرگی که خدا بر دوش انسانها گذاشته است، همراه باشد. زینب(س) الگوست. زینب(س) زنی نبود که از علم و معرفت بیبهره باشد؛ بالاترین علمها و صافیترین معرفتها در دست او بود». درواقع از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب نهضت حسینی و حوادث پسازآن نشان داد که: «زن در حاشیهی تاریخ نیست؛ زن در متن حوادث مهمّ تاریخی قرار دارد». این تجلیل از شخصیت والای حضرت زینب (س) در بیان حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای، تا حدی پیش میرود که ایشان آن حضرت را «بنیانگذار حفظ حوادث با ادبیات و هنر» معرفی مینمایند: «به نظر من بنیانگذار بنای حفظ حوادث با ادبیات و هنر، زینب کبری(س) است. اگر حرکت و اقدام حضرت زینب(س) نمیبود و بعد از آن بزرگوار هم بقیّهی اهلبیت(ع) -حضرت سجّاد(ع) و دیگران- نمی بودند، حادثهی عاشورا در تاریخ نمی ماند». بطور طبیعی این نوع نگاه به زن با دیدگاه تمدن کنونی غرب فرسنگها فاصله دارد: «زن در فرهنگ غربی، قیمت واقعی خودش را ندارد؛ برای زن، خودنمایی و جلوهگری و زیبایی فروشی، یک شرط حتمی شخصیّت است... میان این منجلاب فساد فرهنگی، زن مسلمان میتواند سَربکشد؛ میتواند حضور خود و حقیقت خود و هویّت زن اسلامی خود را برای همه آشکار کند. امروز ما می توانیم امیدوار باشیم همچنان که یک روز اسلام توانست در چنان فضای فرهنگی فاسد و غلطی ، زنی مثل زینب (س) را به وجود آورد، که الگو و نمونهی یک انسان بزرگ است -و نهفقط یک زن برجسته- امروز هم تعالیم اسلام و فرهنگ اسلامی میان این جنجال غوغاگرانه ی جوسازانه ی غرب، نمونهی یک زن مسلمان کامل و بزرگ را میتواند به وجود بیاورد؛ و ما به این احتیاج داریم. امروز دنیا احتیاج دارد به اینکه زن مسلمان، هویّت و حقیقت فرهنگی خودش را نشان بدهد